BANA SOR
Bu gün Mecnun benim gel de Leyla’yý,
Çöle sor efendim, bir de bana sor.
Bülbülün çektiði cevri cefayý,
Güle sor efendim birde bana sor.
Baþýmda taç olan alýn yazýmý,
Niyazla sarýlmýþ yürek sýzýmý,
Derdinle inleyen gönül sazýmý,
Tele sor efendim bir de bana sor.
Gönül daðýmdaki tipi boraný,
Gözümden boþalýp taþan barâný,
Bu zor günlerimde yâri yaraný,
Sele sor efendim birde bana sor.
Hasadým harmana varmadan bitti,
Varlýðým kalmadý savrulup gitti,
Ömür kasýrgasý gör neler etti?
Yele sor efendim birde bana sor.
Kalbime iþledi Eyüp salgýný,
Her yanýmý sardý Halil yangýný
Dumaným tükendi közüm kaldý mý?
Küle sor efendim bir de bana sor.
Yusuf’a aðlayan Yakup gözümü,
Bildim mi ben beni þu can özümü?
Okuduðum kitap beþer sözümü?
Dile sor efendim birde bana sor.
Sen dostum demezsen düþman dost der mi?
Haklýnýn hakkýný Hak diyen yer mi?
Kim bilir yaralý kalleþ mi er mi?
Ele sor efendim birde bana sor.
05.06.2001…..Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.