Hani derdini anlatmak istersin’ya insanlara,
Ýki altýn mýzrakmýþ gibi fýrlatýrsýn’ya göz bebeklerini,
Bende burdayým dersin’ya hani.
Ýþte o gün iç hesaplaþma vakti.
Buðulu gözlerle caddedesin,
Cadde’de anlamsýz bir kalabalýk
Geliyor üzerine,oluk oluk,akýn akýn yalnýzlýk.
Oturduðun banket’ten kalkarsýn aniden,
Uzaklaþýrsýn,kaçarsýn kalabalýklardan,
Haþim’in deyimiyle ’ekalim-i leyale’
Herþey çözülmüþtür artýk.
Hayalin sisli,bulanýk ve bir o kadar’da sahici,
Dört duvar zindan’dýr sana,
Kiriþlerse nöbetçi...
Yorgun kalbin,yoklar aniden,
Bir parça koparya dilinden hemen,
Beklenen sevgili gelmiþtir o an,
Ruh teslimdir ona artýk,
Diz çökmüþ olacak yalnýzlýk.
Bir anka kuþunun,çýðlýðýdýr sensizlik,
Herþey açýk, herkes düz mantýk,
Külün’den yaratabilsen kendini,
Belki kaybolurdu,kahrolasý yalnýzlýk...
........rumuz:Berduþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.