Yersen

Bir tufan kaldýrdý toz duman
Sonu bellisiz diye zorunsuman
Danýþmanlýða verdi, ahkâm kesti
Yersen

Açýk oldu, yükümletti
Gerçeði hal etti
Yaðdan kýl çekercesine
Yersen

Kararlýlýða yol verdi
Yolun ucuna aklý erdi
Sonunda ikilem serdi
Yersen

Dudak büktü, omuz silkti
Kýlýk dikti, kabuk çekti
Hani hiç istemeyiz de
Üstüne titrermiþiz gibi
Yersen.

Ýlgiyi ilgisizliðe itti
Göz ucu ile hep dikkat etti
Bir kavun kesti kesmece
Yersen.

Aðýz açmýþ lokma gezer
Zorunluluklarýna iç ezer
Çýkarcýnýn elinde olta
O da bunu sezer
Yersen.

Yaparsa bilir ki suçlu
Eðer öcülerse umutlu
Kolay olur, ondan sonrasý mutlu
Yersen.

Dünya bir çile yeri!
Konuþurlar ileri geri
Ýyi belli, kötü belli
Yersen.

Her hayýrda evet der gibi
Kahrýnda kendini yer gibi
Þimdiyi baklava, atiyi bellisiz etmiþ
Yersen.

(10.08.1992)


Bayram KAYA





Sosyal Medyada Paylaşın: