Yoksun yine günlerdir Buhar olup uçmuþsun dünyamdan Nedendir bilmem Sanki yaþamýn sonu geliyor bana. Ecelin nefesi boynumda Seni hiç görememek Bal rengi gözlerine bakamamak Ýpekten kaygan tenine Elimi sürememek Güzelliklerini Ýçime sindirememek korkusu bu...
Haydi gel Bitir özlemi Durdur zamaný Hayaller, düþler bitsin Çýk gel. Çýk gel... Gel artýk þu ýþýklarýn arasýndan.
Geldim iþte... Ýþte ben geldim Demeni istiyorum.
Alev alev yanan Þu tutuþmuþ tenime Küçük buseler koyarken Deniz rüzgarlarýnca Tenime esmeni Ay ýþýðýyla odama sýzmaný Geceme dolmaný istiyorum... Ýstemek yetmiyor güzelim Ýstemekle olmuyor. Derin derin nefes alýp Büküyorum boynumu...
Birden aynam kararýyor Bir bulut gelmiþ Mehtabý kucaklamýþ Belli ki, belli ki... Onlar da hasret gideriyorlar.
Penceremde sertleþen Deniz rüzgarý Bir üþümek giriyor içime Bir titreme sarýyor beni Kararmýþ gecenin Soðuk penceresini örtüyorum. Dýþarýda Aðustos böcekleri Bir sevda senfonisi tutturmuþ Kendimi yataðýma atýyorum.
Sensizlikten aðýrlaþan gözlerim Küsüyor dünyaya Gözkapaklarým yarý kapalý Bir yalnýzlýk salýna binmiþim Özlemin olmadýðý Bir yolculuða çýkýyorum...
12. 02. 2009 Suat TUTAK Saart: 22.55
Sosyal Medyada Paylaşın:
Suat Tutak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.