CENNET GÜLÜ (ne)

N isan, kucaklarken öksüz yanýmý
Ar ettim sevdamdan sustum, lal oldum
Bir ateþ ki yakan köhne canýmý
Yandým gücenmeden, yandým kül oldum

E zelden yüreðim acý düþkünü
Görmesem ölürüm sevda köþkünü
Ýçimde sýr gibi tutup aþkýný
Mecnunun yandýðý kýzýl çöl oldum

J arsesi beynimin, her an çökmekte
Aþkta sensin gülüm acý çekmek de
Bir yudum suda bir parça ekmekte
Sen nimet oldun ben çýkmaz yol oldum

L eylim ah sen yoksun, caným üþüyor
Sebebim çok, baþým öne düþüyor
Azrail ardýmdan boþa koþuyor
Ben tek sana kurban, sana kul oldum

A þk sende nimettir yar bende ziyan
Var mýdýr bu ýssýz çýðlýðý duyan
Sende Cennet Gülü, bende hezeyan
Ve ben sevdim seni ve ben (d) el oldum


______________________________
Abdullah KABATAÞ - GEREDE
Sosyal Medyada Paylaşın: