Koparýldýk ormandan, taze nazlý fidandýk.
Bir bahçeye dikildik, cennete girdik sandýk.
Bize kalsa o daðda, çer çöpün arasýnda;
Telef olur giderdik! Ama daha nazandýk.
Yalnýz deðil burada, aþýya ehil olan;
Bir sürü fidan ile ummanda feyze kandýk.
Deðiþik ormanlardan seçmiþ dikmiþ baðýna,
Sohbet ve muhabbetle, ilim irfan kazandýk.
Islah ettiler bizi, önce aþý yaptýlar,
Nur ile suladýlar, aþk’ý Gül ile yandýk.
Güzel bir bahçedeyiz, az verimli de olsak,
Çalýþkan baðbanýmýz, gönlüne gönül bandýk.
Þimdi bizlere düþen, solmadan kalabilmek;
Onun için daima, baðbanýmýzý andýk.
Emekleri çok bizde her halde her safhada,
O bizlere canan’dý, bizler se ona can’dýk.
Rabbimiz nasip etmiþ, ayýrmasýn ebedi,
Dualarda istedik! Yoksa sonu hazandýk.
Garibi-Salih Yýldýz……12.02.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.