Canım Boyabat’ım

Caným Boyabat’ým

Doðrudur; özlem sarmýþtýr ateþle içini,
Hasrete razý oldun, satýp gittin keçini..
Çakamamýþsan gurbete demir den perçini,
Baðýrýna basar seni caným Boyabat’ým ...

Terk edip gidince, anlaþýlýr tüm deðerler
‘Kýymet’ne güzel olurdu, olmasa ‘eðer’ler
Geçmiþi hatýrla-ki zira onlar beklerler
Þimdi eskiden de güzel, caným Boyabat’ým …

Pirinç para etmiyor, çiftci artýk ekmiyor,
Ekse de, artýk eskisi kadar bol olmuyor,
Cep delik, millet yoksul, ambar göçük, dolmuyor
Yinede þen þakrat güler, caným Boyabat’ým

Artýk kalmadý o eski baðlar ve ovalar..
Panayýr mý? :) Var ama eskisini bozdular,
Hani nerde cazgýrlar, nerde o þaklabanlar? :)
Biraz kýrgýn, üzgün bekler caným Boyabat’ým…

Memleketim; caným topraðým gibisi var mý?
Ay yýldýzýn þaný sarmýþ, yer-yer dört bir yaný
Boyabat bir baþka albayrakda þehit kaný
Tarihinde tarih kokar caným Boyabat’ým…

Yaþar Türkmen … Sinop.. Boyabat

Sosyal Medyada Paylaşın: