Güzellik sana þandýr ta eski asýrlardan. Kokun gelir rüzgârla Kaf Daðý’nýn ardýndan. Sevgilinin zülfünden, güzelliðin baðrýndan, Kopup gelmiþsin sanki bu zamana menekþe.
Tazeliðin eskimez hatýralarda güler. Sana ihsan güzellik sana dair övgüler. Senle anýlýr canlar sana denk düþer güller. Ayrý bir renk katarsýn sen mekana menekþe.
Sevgiliyi seninle hatýrlamak gelenek. Yeryüzünde seninle güzellik benek benek. Yerin var her gönülde inan ki evlek evlek. Can içinde can rengin sensin cana menekþe. Ankara,13.02.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.