Gerçek olamayacaðýný düþündüðüm birine yasladým yüreðimi, Sürüklerken bir boþluktan diðerine kendimi.. Uzanýp usulca tuttuðunda ellerimi, Uyanmayý hiç istemediðim bir rüyada gibiydim Çeliþkilerle dolu hayatýmda, Dengesizliklerim hat safhada da olsa.. Emindim sana yeniden hazýr olduðuma Ta ki gidip baþ baþa býrakana kadar beni yokluðunla! Kalbimdeki boþluðu dolduran sebepsiz yokluðunla, Büyümenin getirdiði alýþkanlýklarýmla, Acýdan almayý öðrendiðim tatlarla… Sevmeyi yeniden denemeye çalýþtýðýmda, Gözümde iki damla yaþla uyandým bomboþ yataðýmda.. Biten rüyayaydý belki göz yaþlarým.. Ya da gerçek olmasýný dilediðim, kaybettiðim yüreðeydi.. Aslýnda hiç benim olamayan, hep hayallerimde kalan o yüreðe.. Þimdi anlýyorum, Gözümden akan onca yaþ sana yeniden hayat verirken Benden götürdüklerinle sen yeniden dirilirken.. Hiç boþa deðilmiþ aðlamalarým.. Sen olmasan, ben sevmeyi öðrenemezdim Ben olmasam, sen yeniden hayata gelemezdin.. Neden biterken “dur, gitme!” diyemedim, Sensiz olamayacaðýmý bilsem de, neden? Aslýnda cevabýný bilmek istemediðim bir soruydu bu.. Zaten bilsem de bilmesem de gittin.. Yüreðine yasladýðým yüreðimi bir baþýna býrakýp hem de! Ve yüreðimi dolduran o koca boþluk bile sana ait.. Her zerrem hala sadece sana ait! Ama sen artýk yoksun.. Ve biliyorum bu defa gerçekten sonumuzdu.. Defalarca kez istesem de sana hiç söyleyemedim Bitse bile seni hep sevdim.. Her ayrýlýðý denediðimizde, Her gözyaþý döktüðümüzde.. Her gidiþinde.. Artýk istemesem de hala seviyorum.. “Acýnýn verdiði tat” bu olsa gerek..
02.10.2008 Saat: 11.56 Sosyal Medyada Paylaşın:
KastaLia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.