Aþkýmdan korkuyorsun inkar etme, inanmam,
Hem yüzüme gülüyor hem benden kaçýyorsun,
Senin yaktýðýn közde bin yýl kalsam da yanmam!
Sen sevdalý gönlüme çiçekler saçýyorsun.
Ben burnunda hýzmayým, sürmeyim gözlerinde,
Saçlarýna yazmayým, dermaným dizlerinde,
Yüzlerine gamzeyim, heceyim sözlerinde,
Sana olan sevgimin hazzýný biçiyorsun.
Ne olacak bu halim, sen zirvede bir çiçek,
Gönlünün bacasýnda sevdam yanýp tütecek.
Benim olmayan ömrüm hayalinle bitecek,
Baþýma bin bir türlü belalar açýyorsun.
Beni sana baðlayan sýrrýný çözemedim,
Gönül bahçene girip bir türlü gezemedim,
Henüz sana gönlümce þiirler yazamadým,
Vuslatýn badesini sen yalnýz içiyorsun.
Sensiz gülmek ne mümkün?Ancak sende felâhým,
Ýster sev, ister sevme, yok sana eyvallahým!
Kâr sanma yaptýðýný, kül eder seni ahým,
Hani ne oldu sözün niye vazgeçiyorsun?
Ümit’in umudunu söndürme yar sönersin,
Beni mecnun edersen, sen Leyla’ya dönersin.
Sakýn kýrma gönlümü, cehennemde yanarsýn,
Niye havalanýyor yüksekten uçuyorsun?
Ankara – 11.02.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren Sevgili Gül GENCOSMANOÐLU’na sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.