umutsuzluðum çökünce üstüme acýlarmda artýþlar yaþanýr öyle býktým ki yaþamaktan içimde olmayan birini aramaktan sanki dokunurcasýna kapýlmaktan öyle býktým ki bir bilsen
ne daðlarý delen kerem ne çölleri aþan mecnun ne de bir türlü kavuþamayan memo ve zin anladý geriye dönüþlere kapýldým hep içimde olmayan duygular bir yapmacýk mýydý içinde sadece sen varsýn diye dökülüyordu gözyaþlarým sonbaharýmda aðaçlarýn gözyaþlarý gibi kuruca aðlamaktan yorulmuþtu artýk düþüncelerim her gece esen yalnýzlýðýn beni vuruyordu derinden fýrtýnaya kapýlmýþ gemiler gibi batmaya mahküm kýldýn bir bilsen sensizliðin acýsný hissetsen içimdeki seni akýp giden rüzgarlarýn seyrine dalsan çarpa çarpa savrulduðum uzaklarý görebilsen ve sana hep göz kýrpýnýþlarýmý benliðimdeki seni bir bilsen
Sosyal Medyada Paylaşın:
rıdvan doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.