MELANKOLİK BİR AKŞAMDI

MELANKOLÝK BÝR AKÞAMDI

Melankolik bir akþamdý
Hercai duygularýn su yüzüne vurduðu
Asýk suratlý sevdalarýn çaðýrdýðý
Yanmýþ yürekler vardý kaçýþan
Vuslatýn bile durduramadýðý

Bile bile kaçar mý insan
Bu kadar sevda arasýndan
Yalnýzlýk girdaplarýnda boðulmak için
Lâkin,
Beklediðimiz gün deðil bu gün
Canlar yanýyor için için
Dur düþün sabret
Nerede baþlar nerede biter ayrýlýklar
Kaçmak çare deðil
Vuslat yoksada umut var
Yaþamak için

Melankolik bir akþamdý
Göçebeydi ruhum avareliklerde
Beklediðim son bu son deðil
Sessizlik korkulara gebe
Aradýðým her vuslat kapýsýnda yalnýzlýk var
Her yandan çevirmiþ beni mazi
Unutmak istesem de býrakmýyor yakamý

Düþlerim yorgun,
Hantal bir kaygý var içimde vurdumduymaz
Susuþum çaresizliðimi örtüyor
Ve gece yorgan gibi kapanýyor üstüme
Beni sonsuz yollara sürüklüyor.

Melankolik bir akþamdý
Unuttuðum ne varsa bir bir hatýrladým
Ve ne biliyorduysam unuttum hepsini
Karmakarýþýk hislerim baþým çatlýyor düþüncelerle
Sona vardýrmýyor,
Sana vardýrmýyor hiçbir yol
Beklemek beyhude bir heves oldu
Umutlarýmý çaldý gitti geceler
Heyhat,
Rüzgarýn getirdiði esinti
Son nefes oldu.

Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın: