DÖNER SEMAZENLER.

DÖNER SEMAZENLER.
Gidelim mi Mevlana’ya.
Katýlalým, biz semaya.
Belki Yunus, belki Veli.
Onlar bizden, Allah ehli.

Daha neler, gördük neler.
Ýnsanlýða yön verenler.
Halifeyle, hu deyenler.
Sabýr, çile, ders vermiþler.

Celalettin, Sultan Velet.
Baba, oðul, vardýr elbet.
Vardýr bunda, bir keramet.
Yüce Allah, vermiþ hikmet.

Çaðlar geçti, can yürekte.
Neyler üfler, kudüm beste.
Yörük sema, cihan deðer.
Döner durur semazenler.

Bir el yere kapanarak.
Bir elde gök’e bakarak.
Allah verip, kul saçýyor.
Kuran, yasin okunuyor.

Ýþte burda var keramet.
Gök’e yükseliyor hikmet.
Fakir yoksul, alýr hizmet.
Bu dergahta, vardýr nimet.

Çaðýr insaný, gel diye.
Günahýndan, arýn diye.
Akýlgahta, nakil diye.
Tedavi ol, dön geriye.

Dünya döner, sana gelir.
Can deyenler, cana gelir.
Tövbe bozar, yine gelir.
Gel erenler, gül erenler.

Celalettin, Hakkýn kulu.
Senin gönlün, Allah yolu.
Muridin hayranýn dolu.
Çarýk giyer, yündür çulu.

Ýleriymiþ, ilim irfan.
Akýl vermiþ, kula Mevla’n.
Çilegahta, vardýr derman.
Ýþte ondan, kutsal her yan.

Türkmendaðlý, özün Allah.
Mevlana’da, buldun selah.
Türkmendaðlý, daha neler.
Döner durur, semazenler.

TÜRKMENDAÐLI. (1153)
MAYIS 2007.




Sosyal Medyada Paylaşın: