Uzunca bir yýlýn sonunda Soðuk bir Aralýk gününde Yine, sen düþtün aklýma Yüreðime bir sýzý verdin, Kaným tutuþtu. Ellerimde bir heyecan, Gözlerimde buðulanan yaþlar, Meðerki Seni ne çok sevmiþim… Daðlarýn ardýnda sandýðým, Anýlarý bir köþesine gömdüðüm, Gönül defterinden sildiðim, Her gün bin kez, Bin kez unutmak istediðim, Seni… Evet, bendeki seni Unuttuðumu sanmýþým. Heyhat ki heyhat, Yanýldýðýmý anladým… Meðerki Unutmamýþ, hiç unutamamýþým.
Suat TUTAK 15.12. 1975 Sosyal Medyada Paylaşın:
Suat Tutak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.