Müruru zamana uðrayýnca sevda Zelha mendil býrakýr mý çeþmi siyahýndan Som altýndan sandukalar içinde Uyanýp da son yolculuðundan
Nasýl bir girizgahtýr ki bu namazgaha Ne yar mecnun beyazý gözyaþlarý içinde Ne de Zelha’nýn ruhunda elemlerde bir hutbe Esrik kokularýn tadý yok buram buram hasret tütsüleyen tarçýnda
Süfli bir piþmanlýðýn devri aleminde sufiler Kýrmaya kýyamadýðým bir gönül oyunundaydý Zelha Meleklerin eleminden daha yangýn bu ayrýlýða safiler Zalhanýn gözdesiyim ya aðlama dediler ey Talha
Ýþte giden gidiyor ölüm evin yýkýlsýn diyerek O beyaz kefeni en sessiz huþu içinde gelin gibi giyerek Talha’na nasýl kýydýn ey leyli bakýþlým zelham Bilmez misin yokluðun yaþadýðým her gün olacak bana ehram Sosyal Medyada Paylaşın:
Albayraklım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.