GERÇEK NAME.

GERÇEK NAME.
Nasýl þiir isteniyor bizlerden.
Gözyaþlarý dökülmesin gözlerden.
Gül kalmamýþ gülüstan yok ezelden.
Bazýlarý anlamýyor bir þeyden.

Zaman kirli, mekan kirli havada.
Haram helal karýþmýþ bu zamanda.
Alem ayda, biz þaþýrdýk yollarda.
Yaðmur yaðmaz ekin yanar tarlada.

Yalan, dolan, dalavere nutuklar.
Bu zamanda satýlýyor koltuklar.
Emekli aç, millet muhtaç çaresiz.
Bütün bunlar yazýlýr mý sebepsiz.

Saygý, sevgi kalmadýysa düzende.
Çalýþmadan beleþ, yerse gezende.
Karaya ak, ak’a kara dense de.
Haramkarlar helal yedik dese de.

Memnun varsa, sebebini söylesin.
Þairde kaleme, bir düzen versin.
Sebepsiz olur mu, bunca þikayet.
Gerçeði bilmiyor, bence bu millet.

Kapkara bulutlar, sarmýþ ülkeyi.
Borç bataðý yutmuþ, bu Türkiye’yi.
Nutuk atmak ile, yürümez iþler.
Doðruyu yazalým, bunlar gerçekler.

Tuzu kuru olan, þikayet etmez.
Ülkeyi soyanlar, kolayca gitmez.
Koltuklar sýcacýk, karýnlarý tok.
Saltanat kurmuþlar, geçim derdi yok.

Sadece her þeyi, onlar biliyor.
Bol keseden atýp, hep söz veriyor.
Bizleri saf gördü, alay ediyor.
Yaný yandaþý da, köþe dönüyor.

Halifelik gelse, sevinecekler.
Koltuklar gidince, döðünecekler.
Bu millet uyansa, kaybedecekler.
Sallayýn bunlarý, dökülecekler.

Türkmendaðlý yeter, þikayet etme.
Anlayan anladý, ileri gitme.
Millet alýþtýysa, yükü çekmeye.
Adamlar doymaz ki, malý yemeye. HÝLMÝ CAN.
ÞUBAT.2009. (2230)


Sosyal Medyada Paylaşın: