Tanıksız Tutanaklar / 3
- Neresinden baþlasam, karanlýða uzanan
Sahipsiz bir mektubun tek tutanaðýdýr bu… -
IV .)
Ve onlar kýrýlmaya yüz tutmuþ gecelerin
Dileklerinde kalmýþ yýldýzlarý yok sayýp
Ve onlar hayalleri yorulmuþ hecelerin
Her noktasýna sinmiþ yalanlarý kutsayýp
Gördükleri düþlerin hayrýný unutarak
Ve siyah kâbuslara, susarak yürüdüler…
Onlarý anlatmaya ne söz yeter ne kâðýt
Baktýðým her yer siyah, gördüðüm karanlýkken.
Semayý kaplýyorken bin hüzün bin bir aðýt
Ve can denen mutluluk yalnýzca bir anlýkken,
On yedinci yaþýna doyamamýþ Erdal’ýn
Gencecik bedenini asarak yürüdüler…
Onlar ki yangýnlardan bir avuç kül alarak
Bir Anka kanadýna yüklediler günahý.
Onlar ki meleklerin hüznüyle azalarak
Bir çölün kumlarýna defnettiler sabahý.
Ve onlar Kerbelâ’dan karanlýk bir menzile
Hüseyn’in gözyaþýna basarak yürüdüler…
Çünkü onlar yok sayýp görünen her ne varsa
Varlýðýndan utanýp, gizleyerek gün be gün
Var ettikleri suçun gölgesi ne kadarsa
O çýkmazýn nurunu izleyerek gün be gün
Karanlýðýn düþmaný, günahsýz Nesimi’nin
“Enel Hak” nidasýný kýsarak yürüdüler…
Yürüdüler an be an, yürüdüler durmadan
Simsiyah gölgeleri suç gibi sürüyerek.
Yürüdüler, “bu gidiþ nereye?” hiç sormadan
Ýki nefes arasý, sessizce çürüyerek.
Tanýksýz tutanaklar býrakarak takvime
Ýçlerindeki kini kusarak yürüdüler…
09.02.2009
Beylikdüzü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.