Söz verdin de Almadý mý Sözünü Yat dedin de Yatmadým mý Dizine Gel dedin de Gelmedim mi Peþinden
Iþýklar Kararýr birazdan Odalardan Kokun gelir Yalnýzlýðýmýn Yani sensizliðin Acýyan yaralarýný Sarmaya
Seslenir ismini Unutup yokluðunu Konuþmayý Unutmuþ dudaklarým Senin Saklambaç oynadýðýn Dolunay gibi ýþýdýðýn Evimin ev olduðu Akþamlarýn anýsýna
Ama insafsýdýr zamanlar Ýnsafsýzdýr duvarlar Ne senin hayalin Gelir Anýlardan sýyrýlýp Ne de duvarlardan yankýlanan Kendi sesimin Tokat gibi Yüzüme çarpan Aksi sedasýný Silebilirim kulaklarýmdan Sadece Kokun gelir...
Söz verdinde Gelmedim mi peþinden Yatmak için Sonsuzluk uykusuna
Senin sarmalanmayan Kollarýnýn isyanýna Gittin de Alýþmadým mý çaresizlikten
Sabreyle cancaðýzým Az bir zaman kaldý Bu dünyadaki kabrimden Senin yanýndaki Eve misafirliðime Buyur diyecek misin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Albayraklım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.