Soðuk bir oda, Kalýn bir battaniye, Boyasý tükenmekte olan bir kalem, Ve Kirlenmekte beyaz saf kaðýt. Aðlamakta þair, Dinlemekte en sevdiði þarkýyý, Çaresizlik sarmakta bedenini Ve Teslim olmak üzere (u)mutsuzluða. Az sonra..... Kalem bitirecek mürekkebini, Þarký son verecek nüktelerine, Ve Oda ýsýnacak ay ýþýðýnda Engel olmak için (u)mutsuzluða Kaðýt hesap soracak; -Neden Derman bu hüzün niye? Þarký çalmayacak bidaha; -Aðlama Derman Ve Söz verecek ay ýþýðý; -Odan bidaha soðuk olmayacak. (U)mutlu ol Derman, Sabýrlý ol, Dertlerine Derman kendin ol, Gül gülebildiðin kadar.. Savur yalýnýzlýklarýný toz bulutlarýna , Ve Asla seçme (u)mutsuzluðu
//Aðlama umut yakýþmadý sana umutsuzluk...!//
Kendime...!
Derman Durak Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamozdamartılar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.