N E Y L E Y İ M
Sevdiðimi gördüm yine düþümde;
Baktý bana, baktým ona neyleyim,
Ýsterdik kavuþmak, gerçek olan düðünde,
Yandým ona, yandý bana neyleyim,
Bir kalbimizde ikimizi çarpardýk.
Ayrý vücut kalbe karþý naçardýk.
Uzak, yakýn gözler ile bakardýk.
Gözler baktý, diller sustu neyleyim,
Burada durur uzaklar da yaþarýz.
El ele gönül gönüle koþarýz
Heyecandan kabarýrýz coþarýz
Irmak gibi çaðlamadýk neyleyim.
Geceleri kapatýrdým gözümü
Yara baðlý alamazdým özümü
Rüyalar da görüyordum yüzünü
Gün doðunca ayrý düþtük neyleyim.
Mekânýmýz ayrý, beraberiz genede
Bir kavuþsak hiç olmazsa senede
Gelsin geri yalvarýrým dünede
Gelmeyen dün bu günü de aldý neyleyim.
El gözünden kýskanýrdým yüzünü
Çok severdim heyecanlý gözünü
Þu beynimde figan eden sözünü
Saðýr gibi kulaklar duymuyorsa neyleyim.
Girdaptayým çýkamadým hayalden
Yardým olsun imdat eyle Celil’den
Ne beklersin yalnýz düþmüþ Halil’den
Dertler bizde çare elde neyleyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.