İŞTE HAYAT

Deva bekledim, gelen her bahardan.
Kurtulmadým ama,yaðmurdan,kardan.
Mutluluk bekledim hep, nazlý yardan.
Huzur, varýlamaz yer oldu bana.

Minik ipler,çözülmez að oldular.
Kum tanecikleri,hep dað oldular.
Ölü düþmanlar bile, sað oldular.
Bir can dost bakýþý, fer oldu bana.

Duygularým baþka,niyetim baþka.
Akýlla kalp ayný olsaydý keþke.
Gönül, akla inatla düþer aþka.
Kabir ,gidecek tek yer oldu bana.


Mustafa EROL
Antalya/Manavgat

Sosyal Medyada Paylaşın: