GURBETTE SILA
Gurbet denilince, ateþ yanar içimde.
Hep gurbetteyiz,baþka baþka biçimde.
Garibin kalbi sýla, aklýysa geçimde.
Gonca gül misali kokar, gurbette sýla.
Sýlamýn daðlarý, gözüme bað görünür.
Aðaçsýz tepeler, hep yeþile bürünür.
Öyle olsa bu garip, ne diye sürünür.
Þelale misali çaðlar,gurbette sýla.
Gurbette baþka gelir, þairin ilhamý.
Cennetten haber gibidir,dostun selamý.
Üzüp aðlatsa da, dostumun kelamý.
Hasreti gönlüme takar,gurbette sýla.
Sýzlatýr gönül telini, Erzincan Tercan
Konya olur,Çumra olur,yürekte bir can.
Akla gelince dökülür,gözümden mercan.
Cehennem misali yakar, gurbette sýla.
Mustafa EROL
Antalya /Manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.