Boğulmuş balık vakitlerine saplıyorum gözlerimi

Irmaðý boþaltýyorlardý,
Çocuklar dudaklarýndan.
Genç fidanlarý buduyorlardý
Yüzünde ihtilal dolaþan adamlar.
Göðsünü yarýp karýncanýn
Taþýnýlmaz bir yalnýzlýk býrakýyorlardý.
Bir çoban saçlarýný kýrpýyordu yýldýzlarýn,
Güneþ doðmamýþtý,
Pamuktan iplikler bir cinayete yýkýlýyordu
Ayartýlmýþ bir sevinç
Ýkamet ederken sabahýn kýyýlarýna.

Þimdi damlarýn ucundan
Boðulmuþ balýk vakitlerine saplýyorum gözlerimi
Havada yaðmur utanýrken kendi ýslaklýðýndan
Savaþýn külleri dökülüyor kirpiklerime,
Mor bir tebessüm çýkýyor yüzümün kuramsallýðýndan
Hüzün atlarý geçiyor
Güvercin beklediðim damlarýn ucundan.

Irmaklara düþüyor göðsüne resimlerimi takan çocuklar,
Yorulmuþluk solucanlarýný çekiyor diz kapaklarýmdan,
Ellerimi kirleten þehirlerde kurbanlar büyütülüyor
Hangi düþe girsem mermiden baruttan geceler,
Biraz kemik, biraz et muhabbetin fotoðraflarý,
Anlaþýlmayacak ne var yaðmur damlalarýnýn bittiði yerdeyiz.
Ýhtimal tufan arifesi, ölmüþler diyarýndan sesler duymaktayýz.
Bu gece bileklerime vurulan kelepçede kandil, yön kýble.
Kýblesiz adamlar kesiyor yolumuzu bildik, tanýdýk bir neden.

Irmaklarý kan akýtýyordu çocuklar dudaklarýndan,
Ýkindi vakti þahit olsun ki bu þehir kirleniyor,
Cam kýrýðý yoðuruyor analar yüreklerinde,
Kara tabutlar sýralanýrken güneþin ufkuna,
Beni hiç kimse muammalar denizine salamaz artýk,
Saldýrýp yüzümün hayaline kamalý gecelerin sessizliðinde,
Urganda ne imiþ, boynumda taþýdýðým atkýdýr uðultusu cellâtlarýn.

Ýki yanýmdan karnýma dökülür türküler, tanýmam merhameti,
Ne zilleti unuttum bunca yýl, ne otopside kýrýlan týrnaklarýmý



Sosyal Medyada Paylaşın: