SEVGİ EBEDE VARMAKTIR

Sevgi, ebede varmaktýr.
Yarýn yoksa gece midir?
Gece ise her gecenin sonu yarýn deðil mi?
Gündüz ise her gündüzün sonu gece deðil mi?
Gecenin güzelliði kendinden saklý.
Yarýnlarda güzelliðe gebe düþler,
Gecede kurulmaz mý?
Yarýn yoksa geceye ne demeli.
Karanlýðý delip gelecek günü,
Bekleyen umut dolu gözleri ne etmeli.
Yarýnlara umut beslerken,
Çarpan yürekler nasýl avunmalý.
Belki sabah görürüm diye.
Göz kapaklarý kavuþmadan,
Sessizliðine gömülen odanýn,
Kapý arasýndan sýzan, umut ýþýklarýnda.
Yarýnlarý bekleyen, düþlere yatmýþ,
yürekleri ne etmeli ki avunsun?
Gül dikenlerine bezli, yaralarý soðusun.
Yarýn yoksa sevgi kelebek mi?
Kozadan çýkmadan ölüme mahkûm,
Süslü kanatlarýný savurarak,
Gece lambasýnýn ýþýðana koþar.
Yarýnsýz âþýklar gibi.
Sevgide yarýn olmalý, ömür verilmeli,
Asýrlýk çýnarlar gibi
Sevgiler daim olmalý,
Dal salmalý, çiçeklerle dolu,
Kelebeklere yuva olmalý, seven yürekler.





Sosyal Medyada Paylaşın: