Bu sabah kendime bir kýyak yapýp, selam vermeyeceðim geçen kuþlara.. Omzuma aflilli bir atký atýp, sigaramý söndüren rüzgara inat, dalacaðým karamsar bulutlara...
Gözyaþým yýkasýn fahiþeleri.. her türlü yan anlamdan uzaktýr onlar. Savaþ gibi : "ihtiras" ve "melankoli". Bu þiirde yok artýk, ne pýrýltýlý bir deniz, ne de þarký söyleyen martýlarýn sesi..
Sen de unut istersen, tüm renkli anýlarý. Bir Yedi Ýklim de artýk, sarmasýn bizi...
(ve bir sonu da olmayacak, renkli þiirler gibi )
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebrar_1992 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.