Bin yetmiþ bir yýlýnýn aðustos ayý, Güneþli bir cuma sabahý, Yüz binlerce atlýnýn kaynaþtýðý, Malazgirt ovasý.. Türk’ün þanlý tarihine altýn harflerle yazýlan; Kanlý bir savaþa sahne olacaktý.
Saf saf dizilmiþti Türk atlýlarý.. Tepelerindeki kýzgýn güneþin parlak ýþýklarýyla, Altýn sarýsý kývýlcýmlar saçýyorlardý, Çelik tolgalarý, ak tuðlarý.. Alparslan nam bir sultandý baþbuðlarý, Hepsinin yüreði imanla dolu, Zafer aþkýyla yanýyorlardý.
Apak giysilere bürünmüþ Alparslan; Ardýna bile bakmadan, Yalýn kýlýç meydana atýlýrken, Haykýrdý kükreyen bir sesle; "Beni ve dinini seven ardýmdan gelsin!" diye.
Çok geçmeden bir toz bulutu gibi; Eridi, daðýldý ve yok oldu, Büyük Doðu Roma ordularý.. Tutsak edildi ümitleri kýrýlmýþ, Hayalperest imparatorlarý.
Huzura getirilen yenik imparator, Bitkin bir halde yere diz çöktü, Bin bir acýyla kývrandýðý, Gözlerinden okunuyordu.. Ýpeklilerle çevrili sultan otaðý, Kýsa bir an sessizlikle doldu, Sineklerin výzýltýlarý duyuluyordu.
Sultanlar sultaný Alparslan’ýn gür sesi; Yankýlandý otaðda, "Baðýþladým seni!" dedi, Büyük bir alicenaplýkla.. Sevinçle doldu, yenik imparatorun, Korku dolu gözleri.. Türk’ün büyüklüðüne örnekle, Son bulmuþtu Malazgirt zaferi.
Engeller duramazdý artýk, Bir sel gibi akan Türklerin önünde; Anadolu’nun altýn kapýlarý, Açýlmýþtý bir kere, Malazgirt zaferiyle.
Yaþar BEYÝNDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaşarbeyindik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.