ta
YOKSUL ADAM
Soluk Bir Yüz Vardý, Hüzünlü, Hayata…
Hep Boþ Gözlerle Bakýp, Yalnýzlýðýný…
Unutmaya Çalýþan, Hayattan Beklediðini,
Bulamayan, Bir Yoksul Adam.
Bilemediði, Anlayamadýðý Hep Öðrenmek Ýçin !
Saða, Sola Yalvarýrcasýna Bir Somun Ekmek,
Bir Katýk Zeytin Parasý, Bulurum Umuduyla,
Dilenmek Zorunda Kalan, Yoksul Adam.
Elleri Ve Yüreði, Nasýr Baðlamýþ, Bir Kösele Gibi!
Sokaklarda, Köþe Baþýndaki Çorbacýnýn,
Sabaha Karþý, Kedilere Döktüðü Yemek Artýðýný,
Toplayýp Yiyebilmek Ýçin Sabahlardý Yoksul Adam.
Bir Lokma Yemek Artýðýný, Bulamadýðý Sabahlarda,
Köþe Baþýndaki Çorbacýnýn Kapýsýnda Uyuya Kalýr,
Çorba Ve Yemek Kokularý Ýle Kendini Avutur,
Gün Aðarmadan, Yoluna Koyulur, Yoksul Adam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.