Melek Çıkmazı: Trümmerliteratur

Kazýyorum itinayla
üzerime sinen melek hassasiyetini.
Darp edilmiþ bu coðrafyada
iki isim arasýna sinmiþ,
erguvanlarýný yaðan bir dolu sonrasý kaybetmiþ,
yinede inatçý nöbetler giyinip orada çýkmýþ
o iki isim sahibini sürekli acýtan bir çýban gibiyim: Ýlaçla aldatýlmýþ.
Karanlýða özenerek büyüdüm ben.
Onun içindir ki gidecek hiçbir yerimiz yok:
Tüm ýrmaklar maðdur
Ýstanbul boþaltýlýp suya býrakýlmýþ.

Hatýrlarsýn, Hamlet’in müþkülpesent tiratlarýndan elma aðaçlarý sarkardý.
Uðruna üzülebileceðim bir kadýn geçerdi satýr aralarýndan.
Ne zaman dudak dudaða gelsek
O kadýn, Allah’a inanmayanlardan deðil,
Allah’a inanýp, Allah’sýz yaþayanlardan korkardý.
Hastalýk bu: Toprak yutar.
Savaþ bu: Kan tutar.
Kýsacýk bir kadýn,
her gidiþimde ardýmdan uzun uzun bakardý.


Bir yaný eksilmiþ,
bir yanýný cennete baðýþlamýþ kardan adamlarý unutabilirsin artýk.
Onlar çocuksuz aileler bizi bulup evlat edinsin diye eriyip, kayboldular.
O iki isim, o iki sýzý...
Onlardý gecenin bir körü seviþir halde hep yanlýþ matbalarda basýlan.
Ýnan elimde deðil:
Bizi bir daha hatýrlamayacaklar!
Peki hafýzam mýydý neydi o:
Bir kaç çalýþkan velet tarafýndan havuz sanýlýp, dersin en ateþli yerinde boþaltýlan?


Ýltihaplanmýþ trajediler için aðlanýlmýyordu hiçbir yatakta. Ayýptý
Bilirsin, ne zaman bir kadýn geçse satýr aralarýndan
ben kaþlarýmý çatardým, þehre kar yaðardý.
Mor bir iple asardý kendini tebessüm.
Ne zaman bir kadýn geçse tanýmadýðým þehirlerden
o þehirlerin satýr aralarýndan
o þehirlerin apýþ aralarýndan
ben kendimi tuza banardým.
Gönül balkonunda susuz býraktýðýn sardunya olur
kendimi timsahýn gözünde yaþ sanardým!
Ýnan elimde deðil: Kan aðlardým.


"Sen bu satýrlarý okurken ben çok uzaklarda olacaðým" cümlesiyle baþlayýp
"seni seviyorum" saçmalýðýyla biten ayrýlýk mektuplarýdan mezun olalý çok oldu.
Asýl sen bunlarý okurken; hâlâ bir yerde bir sevdalý sorguda, muhakkak yaþadýþý bir aþktan sanýktýr.
Sen bana masumiyetimi
sen bana o özlediðim kadýný geri ver.
Çünkü her aptal mektup gibi,
bu aþkýn ucuda, baðrý kadar yanýktýr.





Ýnan elimde deðil: Artýk kimse bahsetmeyecek sana benden.
Sakýn çekme ayaðýný þizo frenden !
Sen hep öyle elleri kanlý
sen hep öyle suç bakýþlý kal.
Ben yeni bir lisan olmaya gidiyorum: Okuduðum tiratlarda kaldý o gülüþ.
O... Adýn!

Nasýlsa bu þehirde hâlâ kardan adam yapýlýyor.
Nasýlsa hâlâ özlemekten kadýn!
Sosyal Medyada Paylaşın: