Çizilmemiþ bir yangýn resmidir gönlümüzde, Guruba kaymýþ güneþ, þarkýsý dilimizde, Çýldýrmýþ rüzgârlarla, savrulmuþuz dört yana, Vuslat bile yok olmuþ, titreyen sesimizde.
Yirmi dört saatimiz, daraðacý basamak, Tatlýlarý zehirli, zor mu bunu anlamak. Dilimizden dökülen, delilerden sözler mi? Kýsacýk þu hayatta, bir saati yaþamak.
Tükenmez hazinenin, kulpundan tutmalýyýz. Fikrimizde vehimi, korkmadan atmalýyýz. Tek baþýna karanlýk, yaþamayý býrakýp, Sevdayý toprak gibi, üstüne sarmalýyýz.
Kafileler gelmekte, kafileler gitmekte, Atomun döndüðünü, bunu herkes bilmekte. Aðlamak gerekirken, biz hâlâ gülmekteyiz. Biz gidene gülerken, O bizi beklemekte.
Binler elçi tek yolda, söylemekteler bize, Ölümler öldürülse, bildirirdik biz size, Dünya denilen satýh, göçmek için bir handýr, Cinnet zamaný vakit, gerek kalmamýþ söze.