Öttü borazanlar okundu ferman..
Dizlerim çökük , gözlerim aðlamaklý..
‘’Kal’’ diledim
‘’Git’’ geldi..
Meydan, kedere bulandý
Gittim sevgili !
El sürmeden yüzüne gözlerimi..
Alýp bendeki seni,
Gittim..
Bilirim.. bir parça almýþlýðýnla,
Sevdin beni..
Sevdin, izlerken bile gidiþimi..
Sevilecek yaný yoktu gittiðim hiçbir kentin
Ve hiçbir adama emanet edemeyecek kadar senle dolu yüreðim..
Öyle asil ki hayalin..
Kýlýcýnýn bir milim ötesinde kalbim..
Bak gözlerimin içine
Yaklaþ de..
Geleyim..
Düþünce cebindeki gözlerim yere,
Öldük sevgili !
Ve sen hiç bilmedin fermanýn boynumuza geçirdiði ipi..
Ölmekse senle,
Baþým gözüm üstüne..
[
‘’ Farzet ki benimdin hep..gitmedim hiçbir yere..
Ve ölmedik fermanýn kederinde..
Üþüdüm sevgili !
Ört güneþi üzerime..’’
(-Merhaba Derin..
-Merhaba Kalbim..
Yine þiirle geldin Elbruz..Hoþ geldin..)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.