GÖNÜLE SİTEM
Bir kafes var benim gönülde
Kuþlarýn mekâný deðil, yolu sanki.
Bir kapý açýlýr kafeste günde,
Katarýn deðil, teklerin haný sanki.
Bakarsýn kafes ayný, kuþlar deðiþmiþ,
Yaþadýðým bu gün sandým, meðerse geçmiþ
Bu gönül kafesi çok büyütmüþ
Küçük yer deðil, sýnýrsýz sanki.
Göçmen sandým gördüðüm her kuþu,
Bir baþka zevk verir kanat çýrpýþý,
Erim erim eritir, hele bakýþý,
Baþtaki göz deðil, lazerdir sanki.
Her kuþtan bir iz var, bu yerde.
Uçan kuþlar bulunmaz, kim bilir nerde?
Her biri gönderdi ayrý bir derde.
Bu dert deðil gönüle, dermandýr sanki.
Avcý olmak nafile, açýk kafesle,
Yakalamam imkânsýz, bendeki hevesle,
Ýrkilirim, kuþtan gelen her sesle;
Avcý ben deðil, kuþlardýr sanki.
Haydi, Halil haydi, yine takýldýn.
Güreþ tuttun gönülle hemen yýkýldýn.
Güzeller sevdalý, sen neden sýkýldýn,
Özleyen sen deðil, baþkasý sanki.
GÖNÜL
Gönül, bazen taþ, bazen topraktýr,
Bezen yeþil, bazen kuruyan yapraktýr,
Gönül mutlu olduðu zaman;
Bazen sessiz, bazen çok þakraktýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.