Yalnýzlýkmýþ sevginin adý. Nefesini onun için almakmýþ, Yüreðinin onunla atmasýymýþ... Onun varlýðýyla mutlu olmakmýþ sevmek. Her sabah kalktýðýnda onu hayal etmekmiþ...
O var diyerek içinin içine sýðmamasý, Biraz öfke biraz da nefretle sevmekmiþ... Yokluðunda gözyaþlarýna bulanmakmýþ. Bir gece rüyanda görünce sýçrayarak kalkmakmýþ. Bazen dert olur bazen hayatýn anlamý olurmuþ aþk Kýsaca aþk her duyguyu tatmakmýþ Yaþamýn anlamýymýþ aþk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Bıçakcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.