Þimdi… Issýz bir yer oldu buralarý Kuþ uçmaz kervan geçmez çöller gibi
Yalnýzlýðý yollara sessizliði kuytulara adamýþtýk Ve bir de aþk vardý Kýl payý ince bir çizgide kaçýrmýþtýk
Oysa… Bu sokaklar ne aþklara gebeydi bir zamanlar Ve ne vaadler söylenirdi gelecek üzerine Hiçbir kalmadý geride aldatýldý aþk Unutuldu, Resimsiz çerçevelerde
Ve geldi tam on ikiden vurdu yalanlar Susturuldu düþler sokaðýnda aþk
Artýk… Caddelerinde eski sevdalarýn silüetleri dolaþýyor Hain baykuþlar ötüþüyor dam üstlerinde Hüzünlü bir cenaze alayý gibi resmi geçitte gölgeler Karanlýk kaplýyor her yaný perde perde
Ve geldi tam on ikiden vurdu ölüm Bitti düþler sokaðýnda aþk
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
x adamus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.