AYKIRI YÜRÜYÜŞTÜ GÖLGEM
çigdem
AYKIRI YÜRÜYÜŞTÜ GÖLGEM
Sizin gibi olamadým hiç bir zaman
Kentin gördüðü düþler içinde
Aykýrý bir yürüyüþtü gölgem
Kaderin inadýna suskun adýmlar
Ýçinde arýyordu izler.
Yaþamýn ara mýsralarýndan
Yaþanmýþlýk kokan yosunlar
Dilinizden kötü þarkýlarý silin.
Sizin gibi olamadým hiçbir zaman
Ne düzenli bir uykum, ne de sabah kahvaltým
Oldu uyandýðýmda.
Ki uyumadan daha
Baþlardý yalnýzlýðým.
Gecenin bir ucundan yakardým
Kýsýk ýslýk sesinde
Islanmýþ anýlarýn içerisinde
Çektiðim ve çektiðin acýlarýn
Naftalin tadýnda düþlerimi yakardý.
Uyanýrdým
Uyanýktým zaten.
Aðlamak için koþamadým bir kucaða
Düþtüm hep mýsralarýn
Tamamlanmamýþ baþuçlarýna.
Kederim olmazdý oysa
Beyitlerin arasýna sýkýþan kalemim olmasa.
Özlediðim düþlerin kýyýsýnda uzanýrdým
Gündüzleri
O yüzden sevgilim,
Geceler düþmandýr bana.
Dokunamadýðýn yaralarýmýn panzehirini
Taþýrken parmak uçlarýn
Alýp giderdin yanýnda,
Beklerdi beni hep masa baþýnda
Biraz körelmiþ biraz da örselenmiþ
Kelimeler.
Kaldý ki þunun þurasýnda
Ben senin dudaðýndan düþmeyen
Þarkýnýn naðmesi olmayý baþaramadým.
Çünkü
Kentin gördüðü düþler içinde
Aykýrý bir yürüyüþtü gölgem
M.S./2009
Kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.