Turgut İnal
Balýkesirde iken...
Bir resmi yerdeyim,
Bir iþime bakýlacak...
Diyorum..
Ben, Müfide Decdeli`yim.
Bu arada bir beyefendi,
Beni, süzüyor eminim...
Sonra?
Hemen yaklaþýp soruyor?
Musa Decdeli,
Neyiniz olur?
Diyorsunuz..
Decdeli`yim.
Þaþýrdým... Ama gururla!
O benim babamdýr dedim.
Bu kez...
Bende sual sýrasý...
Siz kimsiniz, bileyim?
Dedi, ben onun arkadaþýyým,
Avukat Turgut Ýnal.
Sevindim...
O yýllardýr!
Balýkesirin bir numaralý avukatý,
Bilirdim.
Ama çocuk yaþtaydým ozamanlar,
Simaen unutmuþum gibi!
Dedi, babanýz çok iyi...
Çok müstesna biriydi.
Nitekim hafýzam iyidir,
Andýk eski günleri...
O zamanlar babamýn memuriyeti býraktýðý günlerdi.
Ayþemiz felç olmuþtu,
Bana,çok benzeyen kardeþim Ayþe...
Yüzü huyu ayný ben..
Babamýz onun için aðlar,
Ýnlerdi.
Memuriyeti býrakmasý,
Ayþenin hastalýðý sebebindendi.
Daha iyi kazanýp onun düzelebilmesi ümidindendi..
Bbabam o zaman...
Balýkesirin bir numaralý adamý,
Arzuhalcisi idi.
Caným babam gerçekten...
Öyle, iyi ve akýllý ki,
Bu arada tüm iþler ona,
Turgut bey çokca...
Oturuyordu belki.
Bunlarý konuþtuk kendisiyle,
Babama, hayranlýðý hala bakii.
Bir kitabýný imzalayýp verdi bana,
Sevinçliydi.
Adý;Yurttaþlarýmýz Baþýmýzýn Tacýymýþ.
Unutmak yok benim kitabýmda,
Anýlar dün gibi
Yýllar sonra hatýrlanýp...
Gözlerde ayný muhabbeti bulmak...
Ne iyi.
Tez gitti babam,
Dostlar sað olsun.
Gönlüm acýlý, hicranlý...
Allah uzun ömür versin,
Avukat Turgut Ýnal bey,
Seninle kavuþmak...
Konuþmak güzeldi.
Müfide DECDELÝ.2007.
03.02.2008.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.