‘’Aþk; balýðýna olta salladýðým deniz gibi þimdi.. Rast gele..’’
Gidiyordu kadýn.. Arkasýnda yýðýnla gün Yýðýnla gece býrakýyordu.. ‘’Ölümün daha acýsýz olaný yok mu ?’’ diyordu adam.. Sessizce.. Kadýn susuyordu, Susuyordu sadece.. Adamýn gözlerine..
Gidiyordu kadýn.. Yakýþýyordu da tüm heybetiyle.. Göz yaþlarýmýn yetmediði yerde, Þiire vuruyordum kendimi.. Eksik kalýyor þiir tek mýsra; Nasýl da yapýþýyor damaðýma acýsý yangýnýn.. Biliyordun kadýn ! Biliyordum aþktýn..