GÖÇEBE
Elest’ten gelen, Rabbin nidasýna
Bela makamý, anlatýldýðý gün
Ben bende deðilken; daha düþmeden
Açýlmamýþ gözde; baþladý düðün
Dünya bir kompartýmanýn tozuyla
Pencerelerinden savrulan rüzgâr
Ya da denize koþan bir kanalda
Akan hayat denilen azgýn sular
Her þey ezelden ebed’e akarken
Zerrelere yüklenmiþ tonlarca yük
Hayatý parça parça nakþederken
Sýrat bir nefes kadar kýsa büyük
Pervanelerin dönüþleri gibi
Döndüðümüz þu kýsýr döngü ateþ
Aldýðýmýz her nefeste bir zerre
Bir tanýk bir düþman bir rakibe eþ
Yaratýlýþ gazabýn ta kendisi
Kovulan Adem’le Havva, tanýrým
Gülistan sevda kokusu, tadýyla
Dünya zindan, sürgün yeri sanýrým...
Ayrýlýðýn acýsý, sancý, sancý
Mahkum çaresizliði; bir kurtuluþ
Ümidiyle beklerken; yarýnlarý
Rahmetin ancak yeniden var oluþ.
Biz pervaneyken dünya ve güneþe
Hilkati güneþin; yakar da yakar
Kavrulan yüreklerde; melül mahsun
Sevgiliye, aþka, vuslata bakar ...
30-01-2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.