kaçýncý gece saymadým ve yoksun herkesin içinde yanlýzým seni düþünüyorum uzaklarda belkide benim gibi ayný yýldýza bakýyorsun benim gibi üþüyerek
deli derlerdi bana zaman zaman güler geçerdim çünki ne denli akýllý oldugumu bilirdim sensizlikten olsa gerek deliriyorum sensizlige üþüyorum
kaçak oynadým oyunu ama gerçekti yavanda olsa ekmek beraber yedik farkýna bile varmadan oyundada olmadan nasýl sevdik anlamadan galiba üþüyorduk iþin varkýna varmadan
canlar iki kutupludur ruh ikizide denir bazen tenini tenin ruhunu ruhu hissedersin sebebini bilmezsin ama seversin iþte biz böyle üþüdük
sanýrým yarým yaþadýk yaþamlarý bir bütünü tanýmadan erkenmi aldýk ne ateþte tam yanmadan ayrýldýk barýþtýk küsüyorum kapat artýk kapýyý çünki çok üþüyorum
EROL.CUCE
canýmdan çok sevdigime
Sosyal Medyada Paylaşın:
erol.cuce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.