Dilim demez artýk, Sana ne merhaba! Ne de elveda! Ýnan buna. Ne kinayem vardýr, Ne de garezim. Tek tükenmiþ, bitmiþim, Bilmesen de.
Belki de biliyorsundur! Ben ne bileyim? Bildiðim tek þey! Hala... Güllere... Sevgideyim.
Bir de sana içten, Dualardayým. Affedilenlerden... Olman için.
Onu,sevmemeliydim Dememeliyim.
Ýyi niyetim böyle sevgili, Dönüþüm ise imkan/sýz.
Çok geç, çok! Meleklerin bile gözü yere bakar olmuþ... Doydum, artýk! Gözüm, Ölesiye tok! Bu kaçýncýydý gidiþin? Eza veriþin! Daim acýlarýnla, Bitip tükenmiþim.
Kuru bir dala dönüþüm! Yanmýþ kül olmuþ gibiyim. Sanki? Yokum Hiçim.
Müfide DECDELÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.