Elimi kente uzattým, Ezip geçti filmler yüreðimi. Leþ kargalarý oturmuþ baþucuma, Düþlerimi yoluyorlar. Hani þair olsam çekip gideceðim de Ben þair deðilim ki...
Sana insanca geldim ey yalnýz çýnar! Eski plaklarýn susmuþ, Çizilmiþler tek kalemde. Korkma çatlamýþ dudaklarýma, Pir Sultan’ýn suyundan içtim her gece.
Takvim suretine küsünce ; Endamýna boy atarmýþ boþluk Ve sokulurmuþ yýlanlar sevdanýn gözlerine.
Seni Ulaþ’ýn gamzelerinde dinliyorum Deniz, Duymuyorlar.
Karacaoðlan, "Elif" düþerken dudaklarýna gülümsemiþti, Biz de aþký öyle bilmiþtik. Ýstemem Havva! Beni göðsünde tut ve sakla. Yoksa inecek nefretim bir gün, Kelimelerin bozuk saltanatýna.
Mevsim çürük, Mevsim ziyan. Genzimi yakýyor ezan sesi, Soluyorum an be an…
Oysa Serseri bir kurþun olmayacaktý parmaklarýn. Sen zamansýz yazgým, Sen kýsýr döngüm, Usulca süzülecektin kimsesizliðime.
Þimdi geçir damarlarýmdan seni, Sokaklar uyusun. Tenhalarýmýn üstünü devrimle ört, Yol senin olsun.
Bu þimþekler, Bu depremler, Nafile bir hezeyandýr. Ama bil ki Her yaðmur damlasý Þarkýþla’dýr.
Dönüp baktýðýmýzda Güvercinler ölmüþtü…
Demem o ki ; Aç gözlerini þiir! Bu zemheri ve bu karanlýk Bir tutam hasret, bin demet çýðlýk…
Mine Gültepe Sosyal Medyada Paylaşın:
miNa.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.