DÖNMELİSİN

Bu gün üþümüyorum inan üþümüyorum.
Çektim üstüme hayellerimden bir yorgan,
Sensizliði aldým koynuma.,
Serdim yýldýzlarý yatagýma,
Saat onbiri vurduðunda eminim .,
Bir buse konacak yanagýma...

Geleceksin biliyorum .Eminim döneceksin.
Umarým geç olmaz .,taþmaz deniz dilerim bardaktan
Kapýya varmak önemli bilirmisin çalamasanda.,
Kararsýz bir bahar gibi el sallamaktansa uzaktan,
Zamaný deðil deðiþti mevsim biliyorum., ama gel
Gel ne olur sevindir beni uzun süre kalamasanda..

Senmisin bilmiyorum ama,
Minik bir kuþ kondu az önce yüreðime.
Tuttum onu aldým ellerime.,
Onun yüreði benden hýzlý çarpýyor.
Dilerim tez ulaþýr sevdiðine.,
Oysa ne kadar sevinmiþtim
Sen sanýp döndün diye...

Uçtu gitti kaldý sensizlik.
Özlem bu neme lazým diyemezsin
Ucu yanmýþ mektup misali okumak zor.
Hasret bu sen bunu bilemessin
Yaþayana , bana evet bana sor............



ONUR ÝLKE 2007
Sosyal Medyada Paylaşın: