Bir zamanlara arkama baktýgýmda ,zamana giden yolda býraktýklarýma bir içtenlikle bakarým arkama, Meðer ne çiçeklenmiþ aðaçlar var nede meyve veren aðaçlar,hepsi küsmüþ gitmiþler buradan Bana býraktýgýn yanlýzlýgým gibi bana artýk gelmiyorsun diye bakar olmuþ,aðaçlar arkamdan usulca ama sessiz derinden ersesim ile. Bir oduncu gelmiþ,buralara bu son kalan aðaçlarý budamaya Benim nice seneler sevgi ile büyüttüðüm, filizden yeþerttiðimi görmeden sen, Oysa onlarý tomurcuktan beri ben bakmýþtým yaþantmýþtým meðer ne aptalmýþým,bir vefasýz uðruna bir ömrü yakmýþým.. Ýþte kahve dünyam ne olacak, sen okadar ugraþ çabala, büyüt yetiþtir,sonra gelsin saygýsýzca biri götürsün bu ihtiþam dolu bedeni,söksünyerinden geçmiþle geleceði, Belki bir gün bir yerlerde , býrakacak beden kýrýntýlarýmý yakacak olarak kullanacak biri çýkacak, Belki bedenin kimbilir kimi ýsýtacak, ben yokken yanýnda ama anlayacak zamanla kül oldugunda benim gibi mavi bir telaþla,ilk kaçýþýmdeðil ve ilk kül oluþum oldun Sevginin deðerini anlayacak,zamanla içi çayýrçayýr yanýnca ,yansýn da zaten beni kýran dallar artýk. Isýtsýn anlýk bedenleri kül oluncaya kadar külleri..
gürkan erses
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERSESİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.