Bir gün öðle uzaklara gitmek ,istiiyordum ki bilemessin,týpký senin yanýna geldiðimdeki gibi mavi bir telaþ sarýyor beni,sen güzel prenses sen bir kale gibi, girmek imkansýz Gönül kapýsýnda,al beni içeri,sen ismini sayýkladýgým gülen yüzlü prenses nes .Kala kaldým bir ipin ucunda eimde senden aldýgým gtiramýn feryad eden ersesini, duyupta halen nesnel yada somut yarýmla albeni içine ilk atýþýn olayým.,Artýk bu yeditepeli þehirde kalmak sýkýyor içimi, surlar içine almýyor beni, sýzlasam,aðlasam yada ýssýz adam olsan fark edermiydi bedeni.
Oysa nasaýlda baðlanmýþtý bu ersessim, gönlüme, yolu kapamýþ berfin tanelerini ellerine dökerken ben ,bana gel dediði, sözü yalanmýþ meðer.meðer çok þey duymuþum ,duygusuzlugun içinde..yok olmuþ, gözler ve o gözlerle bakan sesler ,artýk güldürmüyormu güleç yüzünü osmana derimki sana sen daðlarýn yordugu kadýn sen,demek hiçmi hiç sevmemiþ, sevgi selinde yýkananlar arasýnda göremeyecek olmam üzüyor beni,seni,bizi.Sen ile ben biz olmalýydýk....
grkn .erses
Mavi bir telaþta buldum seni yanýmda.iyiki varsýn orada,kimse dokunmuyor artýk sana..
g.e
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.