Karanlýða boðuluyor bu gece bu þehir. Tükenen nefesimde, Boðazýma düðümlenen sözler çýkmýyor bu gece dilimden, Yaþamýn son noktasýnda gücü kalmayan bir þairim, Ellerim varmýyor kaleme , Ve tüm hikayeni göz yaþlarýmla yazýyorum bu gece. Yokluðunda deðeri kalmayan bedenimi, Yalnýzlýklara bir kez daha gömerek Kapatýyorum gözlerimi...Seni unuturum diye..! Bu defa geliyorsun düþlerime, Anladým ki ölümde kurtuluþ deðil Ruhum bu denli Ölümsüzlüðü ile birlikte hep Seninle.
Seni çok seviyorum...
’’HERÞEYÝM’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.