DÜN VE BUGÜN
Günbegün çoðalýr milletin derdi,
Þekva arttý, huzur hitama erdi.
Tarihe baktýkça içim kabarýr,
O ne saltanattý, ne günler vardý!
Asya’da kükredik, Avrupa ürktü,
Bütün cihaný Türk korkusu sardý.
Çin’den Viyana’ya sefer eyledik,
Üç kýtaya yaydýk bu aziz yurdu.
Kimi Estergon’dan, kimi Mohaç’tan,
Her gün bir seferden dönerdi ordu.
Vatan demek, candan aziz demektir,
Ecdat bu vataný kanla yoðurdu.
Zalimler diz çöktü, mazlumlar güldü,
Ecdat, altý asra Türk mührü vurdu.
Ne yazýk ki, devran döndü tersine
Türk halsiz düþünce düþman kudurdu.
Memlekete bir yel esti Batý’dan,
Millî deðerleri kastý kavurdu.
Kader milletime kalleþlik yaptý,
Zaman nifak ekti, fitne doðurdu.
Bozuldu milletin aðzýnýn tadý,
Hain her gün yeni bir tuzak kurdu.
Fýrsatlar kalleþin elinde kozdur,
Düþmanla bir oldu, hep bizi yerdi.
Türk’ün Türk’ten baþka dostu yok imiþ, duy!
Âlemde yalnýzlýk boynumu burdu.
Hedef, Türk ve Ýslâm; budur doðru yön
EY KOCA TÜRK, TÝTRE VE KENDÝNE DÖN!..
(Kýr Çiçeði/1998)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.