YAVRUM'A

Þu demir parmaklýklar arasýndaki
Tek tesellim varlýðýn.
Ayaklarým senin için bükülmüyor,
Omuzlarým bu yüzden dik.
Hala kulaðýmda ANNE deyiþin;
Aðlaman sinirlendirmiyor artýk beni.
Varlýðýnla yücelirken, yokluðunda eriyorum.
Umutlarým senin için,
Yarýnlarým seninle...
Ve SEN!...
Benim öbür yarýmsýn.

Senin kokun yok hiçbir çocukta
Öpemiyorum senin gibi onlarý,
Aðlasalar umursamýyorum
Seni umursadýðým gibi.
Kanatsýz kuþum sensiz,
Açmayacak çiçek gibiyim.
SEN beni tamamlayan diðer yarýmsýn.

Ne anlamý varki? Sensiz günün,
Ne umudu varki, aydýlýða çýkan karanlýk gecemin?
Karabulutlar saracak sensiz bayramda dünyamý,
Belki senin bensiz,
Benimde sensiz ilk bayramýmýz olacak.
Alýþkanlýk ya, sevgi ya, hasret ya..
Ne yapacaðým sensiz?
Kim gelecek bana koþa koþa,
Kim saracak yaralarýmý,
Aðlarken kimi görünce güleceðim?
BU YÜZDENDÝR HEP AÐLAYIÞIM
SENSÝZLÝKTÝR TEK ACIM
SEN BENÝ TAMAMLAYAN DÝÐER YARIMSIN.

HANDAN SARI

Sosyal Medyada Paylaşın: