son
Bin sigara dumaný çekip içine,
Kanser olasý geliyor insanýn!
Öyle yokuþ ki bu yol;
Yürümesi mümkün deðil ayaklarýmýn.
Soluk almak zor,
Yürekte bir alev,bir kor gibi yanar
Ve sen sardýkça kanar;
Ayrýlýk yýlaný!
Doðruyu da gördüm,gördüm her türlü yalaný,
Kimse gelip de sarmadý,
Sen gibi yaralarýmý.
Þimdi duydum ki serseri yalnýzlýklar sarmýþ
Dört bir yanýný;
Korkmayý öðrenmiþ eskiden korkmayan
Yüreðinin benden kalaný?
Anýlarý gömmüþsün onu da duydum,
Unutmuþsun adýmý;
Tüm yaþanýlaný…
Bin býçak saplayýp göðsüne,
Can veresi geliyor insanýn!
Öyle fuhuþ ki bu yol;
Temiz kalmasý imkansýz göz yaþlarýmýn.
Uyuyabilmek zor,
Göz kapaklarýmý yorar karanlýklardaki hatýralarým!
Saadeti de gördüm mutsuzluðu da,
Öðrendim tüm acýlarý.
Ama kimse kanatmadý ellerimi,
Sen gibi kimse yýkmadý hayallerimi.
Þimdi duydum ki amansýz rüzgarlar koparmýþ tüm fidanlarýný;
Solmayý öðrenmiþ eskiden asla solmayan
Gözlerinin elasý?
Rüyanda görmüþsün onu da duydum,
Seni,beni,hayallerimizi,umutlarýmýzý…
Bin ilaç içip aç karnýna bir gece,
Uyuyasý geliyor insanýn!
Öyle konuþ ki;
Bu son!
Bir daha sesini duymayacaðým;
Týkadým kulaklarýmý,
Katlettim tüm sevdayla seviþen uykularýmý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.