Ellerimde gri bir hüzün buðusu Yaðan yaðmurdan arta kalan toprak kokusu Yýllardan, yollardan yazamadýklarýmdan Ah da seni nasýl anlatsam! Dinmiyor içimde kaybetme korkusu...
Yokluðunu yaksam da ýsýtsam buz tutan yüreðimi Yalnýzlýðýmý salýversem boþ sokaklara Adým adým adýný yazsam kaldýrýmlara Savursam kimsesizliðimi dalgalara Anlatmaz hiçbir kelime sensizliðimi Dinmez içimde kopan fýrtýna...
Zaman çaðlayan içli bir keman Üþüyorum sensizlikten Ah bir elimi tutsan! Bilmem ki seni kimlerden sorsam Dil susar da yürek susmaz ah caným Kýrýklarý elinde kaldý canýmýn...
Yýldýzlarý yýkýyorum hergece gözyaþlarýmla Mesafeler kurþun olup dönüyor bana Özlemin bir dað olmuþ sýrtýmda Ýki gözüm, en güzel sözüm Anla artýk n’olur Seni çok seviyorum....
Þarký söyleyebileceðim bir yere götürsün beni sevgilim, üþüyorum.....
Özlem
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemrece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.