Kýrdým kalemi yazmayacaðým halimi, Boðazdan gördüðüm süzülen en son gemi, Dokunuþlarýyla okþayan yüreðimi, Bir andý týpký boðazdaki meltem gibi..!
Yaþamdaki son nefes gibi, Ciðerime can veren oksijen gibi, Dokunuþunla sevdin ya sen beni, Sanýrým hissettiðim o an ki ürperti..!
Gemiler bile döner gittði yerden, Oysa ben bi haber kaldým yine senden, Hissettirdin bana ýlýk nefesinden, Susamýþlýðý yaþadým en derininden..!
Aþk ýný özlemek le geçecek gibi zaman, Boðaz deðildi sanki yaþanacaklara harman, Dayanamazdým görmeye durdu zaman, Vermiyor sensizlik yüreðime aman..!
Göz yaþlarým feryat ta sensiz akmam, Artýk boðaza bile o an ki gibi bakmam, Sen kokmayan omuzu asla koklamam, Varlýðýn olmayan beynimle gecelere yatmam..!
25 OCAK 2007 Kenan SAYIN... Sosyal Medyada Paylaşın:
NedameT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.