Düþmem bu gece kollarýna uyku Sen deðilsin çünkü rüyamda karþýmda Aciz, zelil, zavallý ve eþ anlamlý birçok ben! Çýkýþ diye girdiðim sonu olmayan her çýkmazda Elimi uzatýp kolumu kaptýrdýðým bir imdat kolu
Senin yalan olduðunu bilmesem ne deðiþirdi ki hayatýmda? Coþkum mu artardý, aþkým mý? Hayýr.. Sen sadece dur orda Aslolan seni düþünmek, sevmek zaten Sen gerçekmiþsin, yalanmýþsýn Kimin umrunda.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Johanne Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.